Month: March 2003

prOMAz|n says: dragðu bara þínar ályktanir
ZeRaNiCo® says: ég var ekkert að segja það
ZeRaNiCo® says: það að íslendingar séu fífl
ZeRaNiCo® says: það er merki um hroka
ZeRaNiCo® says: hvert sem þú ferð skiptir varla máli
prOMAz|n says: fólk er fífl
ZeRaNiCo® says: heldur hvers vegna þú ferð
prOMAz|n says: ég má ekki fíflast í næturgalsa
ZeRaNiCo® says: 😮
ZeRaNiCo® says: þú mátt það sem þú vilt
prOMAz|n says: og kalla íslendinga fífl fyrir það að fíla Gísla Martein
ZeRaNiCo® says: ef þetta er meiningarlaust þá þarftu ekkert að taka þessu illa
ZeRaNiCo® says: hvur er Gísli martein
prOMAz|n says: well, það eru merki um grunnhyggju og heimsku að fíla Gísla Martein
prOMAz|n says: sorry
ZeRaNiCo® says: er það einhver hóra
prOMAz|n says: en þannig sé ég það
ZeRaNiCo® says: já
ZeRaNiCo® says: það er hroki
ZeRaNiCo® says: 🙂
prOMAz|n says: horfðu á Gísla Martein og talaðu síðan við mig
ZeRaNiCo® says: hvur er þessi maður
prOMAz|n says: hvar býrð þú góurinn
ZeRaNiCo® says: enda væri það varla neitt minni hroki ef ég segði slíkt hið sama
ZeRaNiCo® says: ég bý við ****veg
ZeRaNiCo® says: það er enginn Gísli þar
prOMAz|n says: fokkaðu þér, þú þarft ekki að kunna að meta allt í þessu lífi
prOMAz|n says: það þarf ekkert endilega að vera hroki
ZeRaNiCo® says: nei ég þarf ekki að dæma það sem rugl og heimsku þó ég fíli það ekki ….
ZeRaNiCo® says: æj sorry þetta er ekkert persónulegt
ZeRaNiCo® says: ég er fucking hrokafullur sjálfur

Gerði heiðarlega tilraun til að skemmta mér yfir ‘101 Reykjavík’, en nei nei og fussum svei attann með hæfilegum skammti af skammar og fúkyrðum af óendursegjanlegu tagi.
Þegar 21 mínúta var liðin af þessari mynd sagði ég stopp og fræmkvæmdi skipunina ‘delete forever and ever and stop taking valuable space.’
Baltasar hefur semsagt eyðilagt líf mitt ásamt ómenningarhryðjuverkamönnum á borð við Gísla fokking Martein, sem að landinn er nú yfir höfuð bara að fíla í botn sem að segir mér það að hér er ekkert eftir fyrir mig, – nú er mál til komið að setja niður í tösku og koma sér á brott með flugleiðavél og njóta þess að velta sér um í grænna grasi en kemur nokkurn tímann til með að fyrirfinnast hér í þessu guðsvolaða lastarbæli.
Fuck you very much!

Dagur #2 USD 79,5600 79,9600.
Fyrir u.þ.b viku síðan var ég að tralla með breytu sem að reiknar út íslenskar krónur eftir gengi dollars og þá stóð hann í 73.03. Vissulega verður spennandi að sjá hvernig hann stendur sig á næstu dögum.
Upphaf þeirra þriðju gleður mig ósegjanlega, – og hlakka ég til að sjá börnum slátrað í beinni útsendingu.
Ímyndið ykkur það að ég sem íslenskur stuðningsaðili við árásarstríð, – get hér í þægilegheitum míns eigin heimilis sest niður með klementínur og léttsaltað poppkorn og skemmt mér konunglega yfir mannsdrápum einhversstaðar lengst fyrir rassgati miðjarðarhafs, þar sem að fólk skiptir yfir höfuð engu máli, því það á sér bara tilveru í fréttum.
En skemmtilegt til þess að hugsa að ég kann nokkrar setningar í kúrdísku, frá því að ég dvaldi í fjóra mánuði í kúrdísku úthverfi fyrir utan Jerúsalem.
‘Mak-ebet, gibb-et dhamm-hed’
Í lauslegri þýðingu: ‘Hvað viltu gera, viltu fara að sofa?’ Já, og ég þarf varla að tíunda það fyrir einum né neinum hversu vel þessi kúrdíski orðaforði hefur komið mér.
Jæja, viva la Bush – death to videodrome.
Bad day!

Svona lítur slæmur dagur út.

Margar eðalmyndir í boði þessa daganna.
Ég stend upp og klappa fyrir Adam Sandler, en fram til þessa þá hef ég ekki þolað hann.
Myndin er Punch * Drunk Love.
Philip Seymour Hoffman bregður fyrir og er hann á leið í þann hóp karlmanna sem að ég myndi sænga hjá ef ég væri þeim megin við borðið.
Myndir með mr. Hoffman sem að ég hef séð undanfarið:

25th hour
Hoffman í essinu sínu sem akademíurola

Love Liza
Hoffman í hlutverki forritara sem að reynir að jafna sig á lífinu eftir að konan hans fellur fyrir eigin hendi.

Allt eru þetta myndir vel til þess fallnar að ýta manni aðeins lengra út á krossgötur sturlunar.

“Mér var hafnað í skóla, heimilinu og svo síðar meir í vinnunni.”
Haft eftir viðmælanda Jónasar Jónassonar í kvöldþætti hans ‘smu í reykjavík.’

Öskurapar Reykjarvíkurborgar kveða sér til hljóðs.
Glugginn er opinn og vesalingarnir fyrir utan eru opnir í alla enda.
Stríðsóp á vígvelli kynjanna, flöskur og smygluðum bjórkönnum er þeytt í gangstéttina í hita leiksins.
Að búa á laugarvegi er samt með eindæmum skemmtilegt þó að ég neyðist til að troða ‘buttplug’ í eyrun á mér til að ná værðarsvefni um helgar.
En þetta er samt viðrinislegt þetta skemmtanalíf þegar maður fylgist með þessu úr þægilegheitum síns eigin heimilis(sanctuary.)

Það er ekki í eina skiptið sem að mér kemur þetta til hugar.
Hvað ætli það sé sem að kemur fólki til í töluðu máli.
Hvað er það sem að gerir það að verkum að sjónvarpsprestar ná til áhangenda sinna.
Hvað er það nákvæmlega í ræðu sjónvarpsprests sem að kveikir í hlustandanum sem að gerir það svo að verkum að honum finnst hann vera kominn í höfn og skip hans sé reiðubúið að landa.
Og hvers vegna í ósköpunum fylgir þessum jesúkalli allt þetta falska gítargutl tónlistarhryðjuverkamanna.
Hvað er það í töluðu máli þeirra sem að hafa fengið fólk til að vera sér fylgið sem að vegur það þungt að heil þjóð tekur sig til og er einum manni fylgið.
Er þetta örvænting sem að ræður þarna ríkjum eða eitthvað annað?
Ég hef að sama skapi velt því fyrir mér hvað ég hefði gert hefði ég verið uppi á tímum Þýskalands nasista.
Hefði ég orðið upphrifinn og ákveðið að fylgja Hitler í einu og öllu.
Tíðarandinn var viðbjóðslegur og ‘normið’ var að drepa alla þá sem að voru baggi á samfélaginu.
Hefði ég tekið mig til, sinnt herþjónustu uppfullur af trú á þriðja ríkið, gengið í verk eins og að útrýma geðsjúkum og þroskaheftum?
Hefði ég látið glepjast?
Hitler gaf þegnum sínum von. Gefðu einhverjum von og þú getur látið þann hinn sama dansa eftir þínu höfði eins og þig lystir. Eða hvað?
Ég veit að ég er ekki svo fylginn því sem að þykir fínt hverju sinni, en undir nógu miklum þrýstingi og vansæld er ég til með að láta undan, – láta undan lífinu.
Jæja ég er farinn að hljóma eins og nafni minn hjúkka sem að er svosem ekkert til að skammast sín fyrir.

Vill svo skemmtilega til að ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi að fá að horfast í augu við gamla útgáfu af sjálfum mér.

Ég get fullvissað hvern svo sem þetta les að það var engin glæsisýn, án þess að ég reki það nánar hverju það sætir.
Í framhaldi af því!!!
Getur verið að ég sé orðinn það háður alnetinu að mér er fyrirmunað að missa það niður svo nokkrum mínútum skiptir.
Eru eðlilegt hjá fullorðnu “karlmenni” að froðfella eins Cujo yfir nokkrum mínútum af netleysi.
Er þetta jafnmikið ‘norm’ og ég taldi gamla lifnaðarhætti mína á sínum tíma.
Ja, – svei attann með hæfilegum skammti af tussumfrussi ef svo er ekki.
Einu sinni heyrði ég af manni sem að var að byggja upp í Grafarvogi voða fínt og flott hús. Hann átti konu, tvö börn og var í þokkalegri vinnu.
Hann missti þetta allt út úr höndunum vegna sjúklegrar netnotkunar og endaði uppi vinalaus og illa þefjandi á verri götum borgarinnar.
Ég veit ekki hvað þessi maður var að gera á netinu, – hvort að netleikir hafi orðið honum að falli eða eitthvað annað.
Stundum þegar netið er borið á góma í mínum analaffallaklúbb þá gera flestir fastlega ráð fyrir því að það eina sem að hægt sé að gera á netinu sé að synda um í klámi og bröndurum sem að aðeins félagsmálakellingar og annað ógæfufólk skilja.

Ég segi veiiiiiii!!!
Veiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!
VEIIIIIIIIIIIIII YKKUR(hysterískt öskur)
Þessi pistill var í boði Björns Bjarnasonar