Hurt My Knee

Ég hitti undurfagra vinkonu mína í dag og við tókum til við spjall um hin og þessi hversdags málefni sem oftar en ekki bera á góma þegar fólk mætist á fjölförnum vegi. Ég sagði henni farir mínar ekki sléttar og ég væri í sífelldum ólukkans vandræðum með að koma til kvennammi. Ég sagði henni það að ég vissi af manni sem væri sérstaklega vel að sér í þessum málum og hann bæri af þegar fallegar konur væru annars vegar. Hún sem veit allt um alla sagði mér hvert leyndarmál þessa manns væri. Hún sagði mér að fyrir utan það að vera bráðmyndarlegur með afburða viðskiptavit þá hefði hann sérstakt lag á því að væla og ganga á eftir konum, þangað til þær hreinlega umvöfðu hann í “móðurlegum” kærleikslosta. Ég varð furðu minni að bráð og sá samstundis í hendi mér að ég hefði verið allan tímann að gera kolvitlausa hluti. Ég fram að þessu hafði þanið út á mér brjóstkassan og látið líta út fyrir það að ég væri eilítið mannalegri en ég í raun og veru er. Ég á vinkonu minni þökk fyrir og nú held ég borubrattur inn í nýja viku með glæný vopn í mannlegum samskiptum.