Ég sá fyrir nokkrum dögum viðtal við mann í Mexíkó að mig minnir sem átti við offituvandamál að stríða. Maðurinn var frægur fyrir að vera sá feitasti í öllum heimunum. Hann að mér virtist þar sem hann lá fyrir, þakti flöt upp á 4-5 fermetra og minnti óneitanlega á Jobba Hött, sem hafði mikið sex appeal þegar ég var að drattast yfir á kynþroskaaldurinn. Þessi hryllilega feiti Mexíkani var hinn hressasti. Hann sagði að nú hyggðust læknar gera á honum uppskurð sem gæti hugsanlega hjálpað honum til að borða minna. Hann tjáði fréttamönnum það af miklum þrótti að honum þætti það svosem ekkert tiltökumál ef hann dræpist, því einhvern tímann yrði það nú að gerast. En þætti það miður ef hann dræpist án þess að reyna að gera eitthvað í málunum. Útgeislun þessa manns í þessu viðtali var svo mögnuð að hann situr pikkfastur í hausnum á mér, öll 600 kílóin.
2 thoughts on “Jobbi Höttur”
Comments are closed.
*…þarna fórstu alveg með mig…*
Ja nú er ég svo aldeilis hlussa…