Nýkominn af jeppaþingi slátursfélags suðurlands

Gengi mitt í kjötheimum er lágt sem stendur.
Jú, það er vel við hæfi að tala um gengisverð á kjötmarkaðnum. Ég er tildæmis algerlega hárlaus. Ég er luralegur – hokinn í baki, – og kem mönnum fyrir sjónir eins og í sé í þann mund að fara að geyspa golunni. Einkennilegt – kann að vera út af árstíðinni, en andstyggðar graftarbólur hafa sótt mig heim, þannig að ég get varla látið sjá mig utandyra.
Tískan, óóóó isssss/fruss og tussumskufs. Tískan elskar mig ekki neitt!
Þegar ég mæti Skildi tískulöggu út á gálueyðunni, – þá horfir hann á mig með fyrirlitningaraugum.
Þeir sem að gefa mér einhvern gaum eru fjandvinir óskilgetins samkynhneigðs sonar Egils Ólafssonar.
Já – gengið er lágt! En ég læt ekki deigan síga – heldur ber mig mannalega og læt höggin ganga mér á brjóst.

Comments are closed.