bloggus maximus

/*

Ég hef ekki enn ákveðið hvaða stefnu ég tek með þessum skrifum mínum.

*/

Það er ekki alltaf partí í kantríbæ. Þetta kann að hljóma einkennilega en er eigi að síður óumflýjanlegur hluti þess að lifa og hrærast í þessu danisballi sem við höfum sum hver verið svo djörf að kalla líf. Það hefur reyndar orðið að matsatriði sjálfskipaðra snillinga hvað sé hægt að kalla líf og hvað ekki, eins og reyndar flest annað sem hægt er að nota til að flokka og aðgreina aðalinn frá aumingjunum. Ég persónulega er reyndar engu nær því hvaða tilgangi allt þetta prjál þjónar. Ég hef síður en svo ekki náð því langtímamarkmiði mínu að vakna upp Frissa Frískamín hress með það á tæru hvar ég stend í henni veröld. Ég vissulega öfunda þá sem geta með morgunpissinu gefið frá sér ánægjustunu yfir því hversu allt leikur í höndunum á þeim. Það ber þó ekki að skilja það þannig að ég kunni ekki að meta gott morgunpiss. “Æðinslegt!” segja þeir og halda inn í innihaldsríkan dag stútfullan af gleði, fólki og ámóta viðbjóði.

Ekki þykir mér það ólíklegt að einhver telji að skrif þessi séu lýti á endalausum hressleika þess er þetta ritar. Ég að sjálfsögðu kæmi til með að harma það alveg óendanlega ef ég yrði í kjölfarið á þessum línum að koma út úr skápnum sem landsins mesti fýlupúki, – sem ég reyndar svo sannarlega er.

Þetta blog var alveg gagnslaust!

Meira bull, meira gaman!

8 thoughts on “bloggus maximus”

  1. Fara ekki viðhorf okkar gagnvart því sem við gerum eftir hvaðan við horfum. Er ekki nokkuð víst að létt sé að rjúka í fýlu ef útsýnið er eintóm ósnertanleg framtíð horft úr nútíð fullri af þrám. Er ekki skárra að líta til baka til þess tíma þegar öll sund voru lokuð og muna hvað hefur breist síðan þá, úr nútið svellandi í velmegun. Og hvort þú finnur þig inn í skáp eða ekki og hver sem ástæðan yrði fyrir útúrkomu þinni þaðan, það er ljóst að þér herra minn að í minni bók eða nokkurri annari ef því er að skipta, verður þú aldrei fýlupoki og þaðan af síður landsins mesti. Hvað gyldi blogsins varðar þá ég var satt best að segja búinn að fá mig fullsaddan af matarvenjum yðar…

  2. Já ég verð að taka undir það að lýsingar á matarvenjum eru leiðinlegar jafnvel þó að um venjur jafn fyndræns manns og herra P sé að ræða!
    Heyr Heyr

  4. Já meiri matarvenjur. Mér þykir vænt um að lesa bloggið hans Mr. P…þótt stundum sé efni þess ekki mér að skapi. T.d. væri gott að sjá meira um matarvenjur Mr. P. þegar kemur að Júmbó-samlokum og Sóma-viðbjóði, svo ekki sé talað um grænmetisfóðrið sem hann var svo duglegur að éta hér í eina tíð.

  6. User’s comments degrade the standard of this page and have therefore been blocked automatically!

Comments are closed.