GM eins og hann er nefndur í daglegu tali er alveg sérstakt eintak af gerpi. Ég sé hann fyrir mér þar sem hann situr teyti með pabbastrákavinum sínum, þar sem hann heldur litla sjálfshyggjuræðu um það hversu vel hann sjálfur er gefinn og hversu litlan tilverurétt láglaunafólk og öryrkjar hafa. Hinn frábæri GM, sá hinn sami og hélt úti kvöldþætti sem var svo viðbjóðslegur að upptökur af honum væru vel nýtanlegar til að pína íslendinga sem viðhafa óíslendíska hegðun. Óíslendísk hegðun væri hegðun sem að félli ekki í kramið hjá GM og vinum hans. Óíslendísk hegðun væri viðhöfð af íslendingum í meðal launaflokki sem að steyptu sér ekki í óþarfa skuldir til að viðhalda fallegri ímynd út á við. Það væri hægt að sópa þeim saman í lítið herbergi þar sem væru uppsett “KB Banka stór” sjónvarpstæki þar sem eina sjónvarpsefnið væri “Laugardagskvöld með Gísla Marteini”. Hversu lengi væri hægt að halda geðheilsu við þessháttar kringumstæður. Ég hugsa að maður myndi guggna á allri skynsemis hugsun brotna niður, ákalla mömmu og fara í kjölfarið að haga sér eins og hvert annað það varnarlausa fórnarlamb sem pakkar vinstri rassvasa með 3-4 kreditkortum, öll í vanskilum meðan menn eins og GM drekka blóð þeir sem þjást af viðbjóð og drullu sem menn eins og hann hafa í uppfinningasemi sinni búið til.
Tóti Leifs fær lof fyrir fallega mynd. Henni var stolið af heimasíðu hans.
Ég hef undanfarið verið að hlusta á tvær alveg dásamlegar hjómsveitir. Sú hin fyrri er hljómsveitin 
Ég viðurkenni að þessar helvítis rósir voru ekki alveg að veita mér þá gleði sem ég vonaðist til. Með öðrum orðum þá var þetta uppátæki mitt ekki nógu skæs. Þess ber að geta að “skæs” er orðatiltæki sem var mjög mikið notað á ömurlegum unglingsárum mínum, þegar ég var að reyna að finna mér tilverurétt í viðbjóðslegum Kópavoginum. Alveg síðan þá hef ég ekki almennilega tekið Kópavoginn í sátt. “Að vera skæs” var sagt um eitthvað sem á þeim tíma þótti flott, kúl, smart eða þannig úr garði gert að það var hægt að setja nafn sitt við það. Ég get ekki séð að ég hafi þótt skæs á þessum árum. Ég veit svo sem ekki til að ég sé eitthvað kúl nú til dags, en ég var það svo sannarlega ekki þegar ég var að vaxa úr grasi sem unglingur. Það er alveg ferlegt að vera unglingur, ég man það mjög glögglega. Ég kenni í brjóst um unglinga, það er bara andskoti mikið fyrir því haft að komast af í þessum heimi.