Skallameðal
Nýjasta nýtt í vísindunum er byltingarkennt meðal sem læknar einn þann ógeðslegasta kvilla sem þjakað getur karlmann: Alopecia – en það er stigvaxandi hárlos sem veldur með tíð og tíma skalla sem dregur viðkomandi félagslega til dauða. Sem er gott! Því enginn vill hafa neitt saman við mann með skalla að sælda. Þeir eru ógeðslegir og svo þjakaðir af minnimáttarkennd að það er ekki verandi í félagi við þá.
Ég var rétt rúmlega 23 ára þegar ég var orðinn það þunnhærður að ég ákvað eftir bollaleggingar við þáverandi vini(ég veit ekkert hvað varð um þetta fólk) að raka á mér hausinn. Þetta hefur verið um 1993 og þá var enginn alveg sköllóttur nema Bubbi Morthens og Terry Savalas. (Jú, kemur heim og saman – Terry Savalas lék með hinum brosgleiða Ernest Borgnine í áður nefndri mynd: The Dirty Dozen, eða Tylft af drulluháleistum eins og hún heitir á íslensku.) Á sama tíma missti ég u.þ.b 20 kíló, þannig að sögusagnir um eyðni og krabbamein voru óumflýjanlegar.
Karlmenn sem hingað til hafa verið svo ólukkulegir að fá skalla langt fyrir aldur fram þurfa ekki lengur að gráta í koddann sinn og loka sig af frá umheiminum því þetta hræðilega vandamál hefur verið leyst af færustu vísindamönnum heimsins. Og ekki nóg með það. Menn eins og ég sem komnir eru á gamalsaldur geta nú loksins farið að láta sjá sig á mannamótum. Því þetta meðal virkar ekki eingöngu á menn á byrjunarstigi, heldur líka á þá sem eru fyrir lifandi löngu orðnir sköllóttir. Þess verður því ekki langt að bíða þar til skallagripir sem til þessa hafa einvörðungu sést læðast meðfram veggjum sköllóttir og ógeðslegir, sjáist nú sprangandi hnakkakertir og borubrattir um göturnar, með kellingar upp á arminn, sveipaðir þykku fallegu hári sem nær langt niður á rass.
Svo deyjum við.