SiggiSiggiBangBang

“HEINEKEN!!! Fuck that shit!! Give me Peps Blue Ribbon”.

Some people really have a way with words.

Ég varð skelfingu lostinn og felmtri sleginn þegar ég varð þess uppvís að “smííííííííííííííííííííííííííííííííííííí-ið” er komið í hús.
Ég þarf ekki að tíunda það fyrir þeim sem að hafa komist í tæri við “smííííííííííííííííííííííííííííííííííííí-ið” hversu alvarlegt þetta mál er. Ég held þar af leiðandi lágum prófíl í dag, og tel mig ekki minni mann þó ég læðist meðfram veggjum eins og lúpa.
Ég vona að ég mæti einhverjum skilningi í þessu rokrassgati sem við köllum land.

Það kom mér alveg afskaplega á óvart hversu litlu jafnaðargeði ég hef yfir að búa. Ég gerði þessa stórmerkilegu uppgögvun þegar ég í heilbrigðri skynsemi ákvað að fara í reiðhjólatúr út í laugardal. Þangað fer ég reglulega til að skoða typpin á meðbræðrum mínum undir sveittri sturtunni í world class. Ég fór ekki að æfa í gær sem óhjákvæmilega gerði það að verkum að mér fannst ég vera að springa úr spiki í dag. Svo það kom að sjálfsögðu ekki neitt annað til greina heldur en að halda af stað út í sortaninn eftir erfiðan dag á skrifstofunni. Ég var afar þakklátur fyrir að engi heyrði í mér þar sem ég fussaði og bölsótaðist alla leiðina frá heimili mínu út í laugardal. Hefði ég getað buffað veðrið hefði ég svo sannarlega gert það. Ég fæ það ekki skilið afhverju það er ósjálfrátt gert ráð fyrir að maður hrósi happi yfir að hafa endað upp á þessum drulluklakaka.

Tilraun til athugunar á því hvort að val á engu skili sér í nákvæmlega engu eða einhverjum þartilgerðum viðbjóði. Tilvalið þar sem nú er stund milli stríða á róstursömum vinnustað mínum.

Fyrir þá sem að láta sig málið varða, þá er ég skítfallinn fyrir raunveruleikasjónvarpi. Þetta er að sjálfsögðu liður í að ameríkuvæðast og flokkast undir fyrirfram aðlögun. Hæst upp á pallborði mínu er The Apprenitce. Andstyggðin sem að býr í mannskepnunni fær svo sannarlega byr undir báða vængi, sem kemur meðalmanni eins og mér umsvifalaust í hátíðarskap, ekki ólíkt og fyrirsagnir DV. Fyrir sakir einstakrar leti hef ég ekkert unnið í þessu blogkerfi sem gerir það að verkum að þessi hárprúði snillingur sem minnir óneitanlega á kaupsýslumann búsettan á grundarfirði er staðsettur vinstra megin við þennan snilldartexta sem og allar aðrar myndir sem fylgja bloggum hér. Ekki þykir það nú umtalsvert, en það er til frásagnar að ég hef komið því þannig fyrir að ég get ekki bloggað án þess að hafa með mynd. Ég segi sísvona gersamleg án afláts: “geri aðrir betur,” MySchool prýðir ekki svona fínum fídusum, það er nokkuð klárt.

Það er gersamlega enginn tilgangur með þessu helvítis bloggi. Það er samt sem áður ekki ólíklegt að ég hér verði einhverjar færslur, en það verður meira til að vekja athygli á tilgangsleysi þess að pósta blogg-um. Hugsanlega vek ég einungis mína eigin athygli á því hversu litlum kostnaði þetta svarar. Ég á ekki von á neinni óþarfa kátínu hér á þessum vef, enda hef ég lagt mig niður við það að halda þess háttar uppátækjum í algeru lágmarki. Ég er í eðli mínu raunsær maður og hef fyrir löngu síðan áttað mig á því að tilvera þessi er þrautin þyngri. Já, það er talsvert fyrir þessu haft og mun ég jafnvel tíunda það ótæpilega, það ætti að reynast þeim gagnlegt sem að þurf þetta litla sem upp á vantar til að taka í gikkinn.

Sumir eru einfaldlega betur hannaðir en aðrir.

Þvílík fegurð, þó víða væri leitið. Þetta dapra yfirbragð er svo aðlaðandi. Konur á barmi taugaáfalls hafa alveg sérstaka útgeislun, líka svona rétt áður en þær drekkja sér.

Duis suscipit, augue vitae dapibus sollicitudin, felis magna consectetuer wisi, nec lobortis tellus odio non ligula. Sed gravida. Etiam scelerisque odio a lorem. Vivamus elementum condimentum nibh. Aenean aliquam. Aliquam leo. Nunc pretium. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Nullam malesuada posuere eros. Donec ac velit. Aliquam erat volutpat. Duis interdum accumsan lorem. Maecenas sit amet purus. Praesent id urna. Donec tempus, mi eu pretium mollis, diam turpis pharetra diam, quis molestie ipsum elit et nulla. Etiam ut mauris at enim vehicula varius. Mauris vestibulum euismod magna. Donec vestibulum diam sit amet neque.

Af einhverjum orsökum, hverjar svo sem þær kunna að vera fer fyllerísskrílskarinn óstjórnlega í taugarnar á mér, þessa nóttina. Sem er með eindæmum einkennilegt fyrir jafn æðrulausan mann eins og mig. Mann sem er skólabókardæmi um hugarró og umburðarlyndi gagnvart öðru fólki. Maður sem að þegar öll lík hafa verið grafin upp vill einungis umvefja heiminn af einstakri virðingu og ástúð.
Engin ástæða til að halda það að hér fari fram daglegt rapport. Þessum vef verður einungis haldið út í tæknilegum tilgangi, það má þó vel vera að tilgangurinn breytist í tímans rás. Í forgrunni á skrílslátunum fyrir utan gluggann hef ég verið eftir fremsta megni að horfa á ‘Taking Lives’ og þykir mér óhætt að mæla alls ekki með henni. Ég spyr tilhvers í andskotanum að taka ammrísku klysju og staðsetja hana í Kanada í von um arðvænlegri niðurstöðu. Svei og fuss segi ég.

bla bla bla bla bla og svo sagði hann, þá sagði hún bla bla bla bla bla