Ég kom heim í eftirmiðdaginn og lagði mig. Þegar ég hafði fest svefn, dreymdi mig draum þar sem ég átti í töluverðum útistöðum við mann, sem ég hef lítið hugsað um undanfarið.
Þegar ég vaknaði var ég harðákveðinn í að gera mér sérstaka ferð til að pissa á leiðið hjá honum og fleirum sem ég á sökótt við. – Það ætti að verða leikur einn, þar sem ég er nokkuð viss um að ég lifi flest samtíðarfólk mitt. Þessi viðbrögð mín komu mér hinsvegar á óvart, því inn að beini er ég mjög kærleiksrík og hlý persóna, sem tamið hefur sér kristileg gildi og fussar yfir fátæku siðferði meðbræðra sinna. Hvaðan kemur öll þessi illska, spurði ég sjálfan mig, alveg hissa.
Eins og oft, þegar ég skil ekki neitt í hátterni mínu, reyni ég að fara yfir það sem ég hef borðað síðustu daga, því skýringar og hinum og þessum dyntum í skapgerð minni – er oft að finna í hrjóstugu matarræði mínu. Og viti menn, það rann upp fyrir mér ljós, sem rennir enn frekari stoðum undir þær kenningar mínar að Aspartame er eitur fyrir líkama og sál.
Í síðustu viku, snæddi ég hádegisverð upp í Akademíu. Í góðri trú, ákvað ég að kaupa mér ósykurskertan Fanta drykk með matnum. Þar sem ég sat við borðið með fyrirfólki og át matinn, sem mig minnir að hafi verið kínarúllur með hrísgrjónum, víkur talið að kristilegu ungliðastarfi. Eitthvað sagði ég sem fór fyrir brjóstið á sessunaut mínum, svo til að fela hversu skömmustulegur ég varð, fór ég að lesa á Fanta dósina og komst að því mér til mikillar hrellingar, að þó svo ég hefði keypt sykrað Fanta, var þar samt sem áður að finna rotvarnarefni sem innihélt Aspartame. En eins og áður hefur komið fram í pistlum mínum, fyllist ég mannfyrirlitningu og hatri á bræðrum mínum og systrum, þegar ég hef innbyrgt þetta baneitraða íbætiefni.
Ég verð samt að viðurkenna að mér finnst góð hugmynd að míga á leiði þeirra sem ég ber kala til.
Ég geng aftur & kæfi þig í gerviefnum ef þú mígur á leiðið mitt!
Þér er velkomið að míga á mitt. En þú mátt samt aldrei míga á mig. Það yrði bara hálf sjoppulegt.
Eitt fyrsta myndbandið sem ég sá – sennilega 1982, hét því minnisstæða nafni:”I Spit on your Grave”,sem var svo ótrúlega léleg að mér hefur ekki enn tekist að gleyma henni nema að litlu leiti.
Nú gengur þú fram fyrir skjöldu og hyggur á að uppfæra þetta diss bigtæm.
Sem minnir mig á: Í nótt dreymdi mig þig og þú varst búinn að finna ástina.Ekki spyrja mig!
En áfallahjálp var fyrsta orðið sem kom upp í hugann í svefnrofunum.
Viltu fá öxina mína lánaða?
Ekkert er betra til að losa um uppsafnaða geðvonsku en láta vaða með öxi, og pissa í stjrúpinn.
Eftirlætis exina þína?
Höggva af sér typpið meðan það pissar á gröf og spúa blóði og skyrpa. Siggi gerir súran splatter. Má ég taka þetta upp á High Definition?
Með þessum orðum fór Margrét Hugrún yfir einhverja ósýnileg mörk og ég verð aldrei söm.
Fyrirgefðu Linda… þetta kom úr undirmeðvitundinni minni, ég hef enga stjórn á henni…
Ég er fús að fyrirgefa þér,Margrét mín.
Varðandi undirmeðvitundina, þá hefur reynst mér vel að marinera mína í Fontexi(Prozac) s.l. 14 ár.Að vísu er uppskriftin þanni að meðvitundin tekur bragð af söltunum.
En tilgangurinn helgar meðalið…
æ, þeir segja fáðu þér prósak, en heldur vil ég sveiflast til og rugla 🙂
virðing,
m
Ertu alveg orðinn andlaus af þessu eitri? er orðin leið á þessari efnaformúlu þegar mig langar að hressa upp á andann og lesa eina af þínum andagiftum og mér veitir sko ekki af þessa dagana
Margrét mín,
Ég geri þetta í þágu heimsfriðarins 😉
Eftirlætisexina Sigurður, uppáhaldsexina sko.
Æi Siggi hvað er að gerast maður?!
Ég er fyrir löngu komin með leið á þessari aspartam færslu, og aspartam er btw hollara en hvítur sykur.
The doktor has spoken
Ég trúi ekki að þú sért eins og allir húmanistarnir og ofsatrúa-matarfræðingarnir sem halda að aspartam sé rót alls ills.
Þetta er farið að minna á gagnrýni hallelúja fólk á Elvis og rokkið.
Djöfulinn er að finna annarsstaðar………!!!
Skýlaust dæmi um óafturkræfar aspartam-útfellingar!
Nú skemmtir skrattinn sér!