er upphafsstef í hinum frábæra útvarpsþætti Víðsjá. Áfram Víðsjá! Skiptir einu í hvaða skapi ég er, lagið kemur mér alltaf í roknastuð. Sorg og sút á bak og burt.
[MEDIA=39]
Klippingin er frekar klaufaleg, enda skeytti ég saman stefinu úr byrjun og enda þáttarins. Gaman væri svo ef einhver gæti upplýst mig um hvaða lag þetta er og eftir hvern.
Með flottari lögum, því er ég þér sammála. Ég veit þó ekki meiri deili á þessu lagi.
Áfram Víðsjá best!
…og maðurfer að hugsa um frumskóga og Berthold Brecht – í sömu andránni…og finnur fyrir því hvað það er glatað að hafa hvorki rófu né stél til að sveifla/sperra…
Fær mitt atkvæði!
já, ég fer líka alltaf í stuð þegar víðsjáendur ýta á playtakkann. merkilegt.
…ég sem fer beint á listann sem geymir allt það sem hefur snert mig og auðveldað mér að skilja sjálfa mig og aðra:
http://www.imdb.com/find?s=all&q=snow+cake&x=14&y=4
Svo sá ég aðra í fyrradag, sem var ekki síðri:
http://www.imdb.com/title/tt0243862/
Það er fátt sem gleður mig jafn mikið og að sjá og finna að það er enn til fólk sem getur búið til bíó án þess að nauðgunar-kit, pedófilía og hnífsblöð komi við sögu…
Upphafið féll niður:
Ég sá áðan bíómynd sem fer o.s.frv.
Allt í einu leið mér eins og ég væri heima hjá ömmu minni við byrjun hlustunar á þessu lagi…Fyndið.