Piparlúði

Þegar ég fylgdist með viðureign lögreglu við trukkabílstjóra á síðasta ári fylltist ég hryllingi. Það var í fyrsta skipti í mótmælum hérlendis sem piparúða var beitt. Hver man ekki eftir: Gas! Gas! Gas! Ég held þó að enginn hafi notað þessa upphrópun í viðvörunarskyni eftir þessi mótmæli, enda aumingjans lögreglumanninum, sem öskraði sem hæst, upplóðað á jútjúb, þar sem þúsundir samlanda hans, ýmist hneyksluðust, eða gerðu grín að honum. Þetta var í fyrsta skipti sem ég heyrði minnst á piparúða. Nú á nýju ári er piparúði orðinn ómissandi hluti af daglegu skemmtanalífi. Það liggur við að maður spreyi honum sjálfur á sig, áður en maður bregður undir sig betri fætinum og skellir sér niður í bæ. Hvað fleira ætli verði samdauna okkar þjóðfélagi á komandi mánuðum?