Svik og prettir

Ég varð miður mín, brotnaði saman í pósthúsinu og fór að gráta, þegar ég sá stærðina á pakkanum, sem átti samkvæmt mínum hugmyndum að vera allavega 10 sinnum stærri. “Hvað er þetta?” gargaði ég á póstkonuna. Nei, þarna ýki ég svolítið – ég gargaði ekki á póstkonuna. Ég færi ekki að garga á nokkurn mann, síst þau þarna í Pósthússtræti, sem eru eins og blómstrið eina.

En eitthvað hefur djembe tromman skroppið saman í flugi frá Ísrael, eða þá að ég hef ekki meira vit á þessari tegund tromma en það að mér er ekki kunnugt um að hægt er að fá þær í öllum stærðum og gerðum. Ég hélt að djembe trommur væru bara í til í einni stærð, en eftir einfalda leit, sé ég að þær eru allt frá 12″ upp í 28″ á hæð, með haus frá 7″ upp í 14″, en tromman sem ég hélt að ég væri að kaupa var í stærri kantinum, svipuð trommunum sem ég skoðaði á Klapparstígnum, sem kosta 30-70 þúsund verðleysingja.

Ha, ha, heyrði ég innan í mér, þegar ég pantaði trommuna á ebay, og borgaði fyrir hana 39 Gogga Washingtóna. 70 þúsund verðleysingjar hvað. Ég geri öll mín innkaup á ebay, og er snöggur að því, og svo hló ég eins og sjálfumglaður nýríkur bankamaður fyrir kúk-í-viftutímabilið. Og hér er afraksturinn af þeim kaupum. Ef ég mætti með þessa trommu í djembe hringinn hans Karls Ágústs Úlfssonar, þá yrði híað á mig þar til ég hrökklaðist úr hringnum með lúsertilfinningu í sálinni. En þetta er örugglega fín mótmælatromma, og í þessari tíð er gott að eiga góða mótmælatrommu að grípa í. Eitthvað segir mér að…….