Vöxtur minn er orðinn framúrskarandi eftir að ég fór að ástunda dans.
18 thoughts on “Tónaflóð”
Vá hvað þetta er dásamlegt. Þú ert fínn með svuntu. Var þetta speltbrauðsbakstur gone bad?
víst þú ert kominn í þennan gír er þá ekki tilvalið að fara að lappa upp á Jólanasiztaveininn gamla og góða og hleypa honum á smá sprett?
Gaman að sjá hvað þú ert glaður og frjáls á þessari mynd.
Þetta kemur svo sem ekki á óvart, með þennan vöxt þá er varla annað hægt. Ímynda ég mér, ég er sjálf spikfeit. Ég veit því ekkert hvernig það er að vera svona með svuntu um mittið. Það er ekki hægt að fá svona svuntur í minni stærð, ekki núorðið.
Það er gaman að sjá hvað það ber ekkert af geðveiki á myndinni…Kanski það væri fínt að fá þessa mynd á alla helstu leikskóla landsins sem svona þakkartribute til Sound Of Music …
Inní svona gullramma….Með glimmeri..
Annars langaði mig að seigja þér að það eru 2 og hálfur mánuður eftir af lífi mínu sem einstakling eitt.
Svo er það bara alvara lífsins Siggi minn:)
Vona að þú hafir það gott:
Kjóllinn undir svuntunni er nú eiginlega alveg fáránlega keimlíkur þeim sem að ég sá þig fyrir mér í dansandi um jarðsprengjusvæðið.
… eða einsog Bubbi nokkur Morthens hefði sagt; Brynja ég elska þig!
at last Siggileh in the musical of life…
this is brilliant!
baci baci
Fáránlega góð mynd… ég man ekki eftir að hafa nokkurn tíma séð þig svona glaðan :)!!! Spurning hvort það sé kjóllinn eða að þér tókst að halda þér lifandi inni á jarðsprengjusvæðinu …..
spurning um hvort þú eigir ekki að fara að breyta um fatastíl… aftur, þe. þetta klæðir þig.
Það er svo mikið frelsi í þessari mynd, Sigurður!
Bjartsýnisbólstrarnir í bakgrunni bera þess merki að nýjir tímar séu í nánd – gleði og velurð alls mannkyns berst um á þykkri höggbylgju velurðar og umburðarlyndis.
Það er svo stingandi bros þitt og frjálst fas sem ber þessa mynd uppi …ef mér leyfist að segja: lyftir henni á esóterískt svið innhverfrar og nett ‘fráhverfrar’ félagshyggju.
Sigurður, þetta er svo falleg mynd.. Þú hleypur þarna vitstola af gleði og heilbrigðu mataræði. Tálgaður en samt eggjandi í vextinum dansaru inn í framtíðina á meðan offitusjúklingar fortíðarinnar springa í kringum þig. Undirleikurinn væri að sjálfsögðu Regina Spektor.
Þig vantar bara KARMA-stól til að kasta mæðinni í á milli vínarkrusa…
Þú ert nú meiri dramadrottningin Sigurður 🙂 en kjóllinn fer þér vel, ekki er hægt að neita því.
bloggaðu!!! grrrrr
Are we busy booking faces?
Hvað er málið Siggi; ertu kominn með ritstíflu eða gyllinæð, ha?
það heitir gullæði!
Hættiði þessu!!!! Elskum Segurð eins og hann skapaði sig, en ekki eins og við viljum haf’ann.
Verð samt að viðurkenna að ég finn fyrir einhverjum einkennilegum djúpstæðum söknuði sem ég tengi á einhvern undarlegan máta við sköllótta konu sem dansar um jarðsprengjusvæði?? Anyone?
Ertu þá að segja að Siggi sé sköpunarverk? hvurs, hvers, hvernig, hvenær og hvar?
Aldrei hefði mér dottið það í hug – enda er ég mjög eiinfaldur í alla staði …
Vá hvað þetta er dásamlegt. Þú ert fínn með svuntu. Var þetta speltbrauðsbakstur gone bad?
víst þú ert kominn í þennan gír er þá ekki tilvalið að fara að lappa upp á Jólanasiztaveininn gamla og góða og hleypa honum á smá sprett?
Gaman að sjá hvað þú ert glaður og frjáls á þessari mynd.
Þetta kemur svo sem ekki á óvart, með þennan vöxt þá er varla annað hægt. Ímynda ég mér, ég er sjálf spikfeit. Ég veit því ekkert hvernig það er að vera svona með svuntu um mittið. Það er ekki hægt að fá svona svuntur í minni stærð, ekki núorðið.
Það er gaman að sjá hvað það ber ekkert af geðveiki á myndinni…Kanski það væri fínt að fá þessa mynd á alla helstu leikskóla landsins sem svona þakkartribute til Sound Of Music …
Inní svona gullramma….Með glimmeri..
Annars langaði mig að seigja þér að það eru 2 og hálfur mánuður eftir af lífi mínu sem einstakling eitt.
Svo er það bara alvara lífsins Siggi minn:)
Vona að þú hafir það gott:
Kjóllinn undir svuntunni er nú eiginlega alveg fáránlega keimlíkur þeim sem að ég sá þig fyrir mér í dansandi um jarðsprengjusvæðið.
… eða einsog Bubbi nokkur Morthens hefði sagt; Brynja ég elska þig!
at last Siggileh in the musical of life…
this is brilliant!
baci baci
Fáránlega góð mynd… ég man ekki eftir að hafa nokkurn tíma séð þig svona glaðan :)!!! Spurning hvort það sé kjóllinn eða að þér tókst að halda þér lifandi inni á jarðsprengjusvæðinu …..
spurning um hvort þú eigir ekki að fara að breyta um fatastíl… aftur, þe. þetta klæðir þig.
Það er svo mikið frelsi í þessari mynd, Sigurður!
Bjartsýnisbólstrarnir í bakgrunni bera þess merki að nýjir tímar séu í nánd – gleði og velurð alls mannkyns berst um á þykkri höggbylgju velurðar og umburðarlyndis.
Það er svo stingandi bros þitt og frjálst fas sem ber þessa mynd uppi …ef mér leyfist að segja: lyftir henni á esóterískt svið innhverfrar og nett ‘fráhverfrar’ félagshyggju.
Sigurður, þetta er svo falleg mynd.. Þú hleypur þarna vitstola af gleði og heilbrigðu mataræði. Tálgaður en samt eggjandi í vextinum dansaru inn í framtíðina á meðan offitusjúklingar fortíðarinnar springa í kringum þig. Undirleikurinn væri að sjálfsögðu Regina Spektor.
Þig vantar bara KARMA-stól til að kasta mæðinni í á milli vínarkrusa…
Þú ert nú meiri dramadrottningin Sigurður 🙂 en kjóllinn fer þér vel, ekki er hægt að neita því.
bloggaðu!!! grrrrr
Are we busy booking faces?
Hvað er málið Siggi; ertu kominn með ritstíflu eða gyllinæð, ha?
það heitir gullæði!
Hættiði þessu!!!! Elskum Segurð eins og hann skapaði sig, en ekki eins og við viljum haf’ann.
Verð samt að viðurkenna að ég finn fyrir einhverjum einkennilegum djúpstæðum söknuði sem ég tengi á einhvern undarlegan máta við sköllótta konu sem dansar um jarðsprengjusvæði?? Anyone?
Ertu þá að segja að Siggi sé sköpunarverk? hvurs, hvers, hvernig, hvenær og hvar?
Aldrei hefði mér dottið það í hug – enda er ég mjög eiinfaldur í alla staði …