Nytjapunktar í mannlegum samskiptum.
Ég bý að feitri samvisku sem ég hef með í öllum ráðagerðum mínum. Ég spjalla einnig við hana frá morgni til kvölds. Ég til allrar guðs lukku lærði það áður en ég yfirgaf akademíuna að þróa með mér hæfileikann til að ferðast aðeins út úr eigin skinni og horfa á málin með augum þeirra er ég á við að etja. Óneitanlega þrátt fyrir talsverðan þroska kemur mér til hugar allskyns vitleysa sem að gæti auðveldlega komið mér um koll, en þökk sé samvisku minni átta ég mig yfirleitt á því og get síað út það sem heyrir undir fucking vitleysu. Já, ég lærði margt nytsamlegt í akademíunni. Á þeim tíma sem ég var að feta mínu fyrstu spor var til siðs að gelta “Haltu kjafti og haltu áfram.” Eins grátbrosleg og þetta slagorð er, þá hefur það verið mér til gagns í göngu minni. Ég persónulega get fundið þúsund ástæður til að gefa skít í þetta allt saman, en einmitt við þessháttar kringumstæður hefur þetta ömurlega slagorð gert það að verkum að ég hef ekki látið deigan síga.
Í illa skeint rassgat með ykkur öll!
Einu sinni sem oftar varð mér það á að reyna fyrir mér í mannlegum samskiptum. Þolandinn að þessu sinni var alveg ágætis kona sem vinnur á bókasafninu. Ég hitti hana fyrir í hádeginu og tók upp létt hjal við hana. Einhverra hluta vegna barst hjalið að auglýsingum umferðarstofu og ég gat ekki á mér setið og sagði blessaðri konunni að þetta væru frá mínum bæjardyrum séð alveg bráðfyndnar auglýsingar. Ég lét mér ekki nægja að viðra þessa skoðun mína heldur lýsti ég því á myndrænan hátt þegar fulli frændinn kastar krakkanum út í vegg eftir að hafa sveiflað honum hring eftir hring. Að því búnu hló ég hysterískum hlátri og titraði af ánægju. 
Í þau örfáu skipti sem að undirritaður hefur verið við kvenmann kenndur hafa munnleg samskipti verið iðkuð. Ég á þá við samskipti af þeim toga sem framkvæmd eru með því að annar aðilinn hvetur til aukinna kynna með því að opna fyrir einhverja umræðu. Umræðan þarf í raun og veru ekki að vera hástemmd eða vísindaleg að neinu leiti. Viðfangsefnið gæti verið svo til hvað sem er, svona svo lengi sem að annar aðilinn kemur ekki út þannig að honum finnist hann vera feitari eftir umræðuna heldur en fyrir hana. Það er þó hægt að koma í veg fyrir það að maður þurfi nokkurn tímann að kynnast maka sínum eða kærustu, til þess var sjónvarpið fundið upp. Hvers vegna kemur mér þetta í hug á þessari líka örlagastundu. Það er kannski vegna þess að mér er það í fersku minni hversu skelfileg þessi samskipti geta verið.
Við hér er látum okkur málið varða heimtum fréttir frá Memphis. Þannig er mál með vexti að fyrir rúmum mánuði flutti góðvinur minn hann Rúnar J. frá Alaskaskaska til Elvis byggðarinnar Memphis. Enginn hérlendis hefur hinsvegar orðið hans var, en ég veit þó að hann á það til að kíkja hér inn á litla sæta vefinn minn. RÚNAR!!! Ef þú sérð þennan veflók láttu okkur endilega vita hvernig lífið leikur þig á þessum nýja samastað.
Hér er svo fallegt blóm sem heitir dalía. Þess ber að geta að undirritaður ólst upp í dalíuhafi dauðans fyrir sunnan og norðan skítalæk. Pabbi sem var mikill áhugamaður um allskyns blómarækt sá til þess að við krakkarnir værum umkringd blómum og trjám í fallegasta garðinum í allri Löngubrekkunni. 
Ég hef hafist handa við að læra ítölsku. Þessum áhuga mínum á ég alfarið henni Maríu minni T. að þakka. Ég reyndar ákvað að það væri ekki vitlaust að brjóta upp líferni mitt, sem er að megninu til haldið út fyrir framan tölvuskjá. Ég verð að viðurkenna að ég er alveg hræðilegur í þessari mállýsku, þó svo að ég sé mjög svo hrifinn af henni. Þetta minnir mig svolítið á þegar ég var að læra hebresku, sem gekk alveg ferlega. Þess ber þó að geta að ég er ekki neinn maður í að diskútera torann á hebresku. Ég hinsvegar bölva mig í gegnum nánast hvað sem er. Ég þarf einungis að bíta það í mig að gera hlutina, og er það yfirleitt trygging fyrir því að árangur af hljótist.